| |
วงศ์ |
Zingiberaceae |
| |
| |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Alpinia malaccensis (Burm.) Roscoe |
| |
| |
ชื่อไทย |
ข่าป่า |
| |
| |
ชื่อท้องถิ่น |
กุ๊ก, ก๊า(คนเมือง), เพาะเก่อย่อ(กะเหรี่ยงเชียงใหม่), หล่อจะแล่ง(ลั้วะ) |
| |
| |
ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ |
ข่าป่าเป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน ต้นเกิดจากกาบใบอัดกันแน่น สูง 1.5-2 เมตร น |
| |
| |
ใบ |
ใบเดี่ยวออกเรียงสลับ กว้าง 4-8 ซม. ยาว 10-50 ซม. โคนใบสอบ ปลายใบเป็นติ่งแหลมสั้น ขอบใบเรียบ ผิวใบเรียบมั |
| |
| |
ดอก |
ช่อดอกสีขาวทรงกระบอก ออกตั้งตรงที่ปลายยอดคล้ายดอกกล้วยไม้ ช่อดอกยาว 20-30 ซม. ดอกย่อยสีขาว โคนติดกันเป็นหลอดสั้น ปลายแยกเป็น 3 กลีบ กลีบใหญ่ที่สุดมีริ้วสีแดง |
| |
| |
ผล |
ผลอ่อนสีเขียวมีขนนุ่มปกคลุม เมื่อแก่ให้สีแดงหรือส้ม มีเมล็ดอยู่ภายใน |
| |
| |
สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์ |
- ช่อดอกอ่อน ลวกกินกับน้ำพริก, ผลสุก รับประทานได้ มี รสเปรี้ยวหวาน(คนเมือง,ลั้วะ)
ดอก ต้มหรือลวกรับประทานจิ้มน้ำพริก(กะเหรี่ยงเชียงใหม่) |
| |
| |
อ้างอิง |
เต็ม สมิตินันทน์,2544. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
|
| |
| |
สภาพนิเวศ |
- |
| |
| |
เอกสารประกอบ |
|
ผลการค้นหา 
