| |
|
|
| |
พืชตามกลุ่มการใช้ประโยชน์
|
|
|
|
eherb  ผลการค้นหา
���������������, ������������������
|
พญาดง, ผักไผ่
Persicaria chinensis (L.) H. Gross |
|
|
| |
| |
| |
|
|
| |
| รายละเอียดทางพฤษศาสตร์ |
| |
| |
วงศ์ |
Polygonaceae |
| |
| |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Persicaria chinensis (L.) H. Gross |
| |
| |
ชื่อไทย |
พญาดง, ผักไผ่ |
| |
| |
ชื่อท้องถิ่น |
หน่อกล่ะอึ(กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน), ปร้างเจงบั้ว(ปะหล่อง), มีส้อย,ลำถ้อย(ลั้วะ), โพ้งลิ่น(เมี่ยน) |
| |
| |
ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ |
- |
| |
| |
ใบ |
- |
| |
| |
ดอก |
- |
| |
| |
ผล |
- |
| |
| |
สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์ |
- ยอดอ่อน ย่างไฟกินกับน้ำพริก ผลสุก รับประทานได้ มีรสเปรี้ยว(กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน)
ใบ สับให้ละเอียดเป็นส่วนผสมในการทำลาบ(ปะหล่อง)
ยอดอ่อน รับประทานโดยจิ้มกับเกลือ, ผลสุก รับประทานได้(ลั้วะ)
- ใบ ต้มน้ำดื่มเป็นยาทำให้หยุดมีประจำเดือน สำหรับสตรีที่มีอายุ มากแล้วและต้องการให้ประจำเดือนหมด (ห้ามใช้กับสตรีที่ยังอยู่ในวัยเจริญพันธุ์และสตรีมีครรภ์เป็นอันขาด) นอกจากนี้อาจใช้ดื่ม เป็นยาแก้อาการปัสสาวะขัดได้ (สำหรับสตรีที่ยังไม่หมดประจำเดือน ห้ามใช้ในขณะที่มีรอบเดือน)(เมี่ยน)
- ใบ ต้มน้ำแล้วนำน้ำต้มที่ได้ไปเป็นส่วนผสมในการทำแป้งเหล้า(เมี่ยน) |
| |
| |
อ้างอิง |
เต็ม สมิตินันทน์,2544. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
|
| |
| |
สภาพนิเวศ |
- |
| |
| |
เอกสารประกอบ |
|
|
| |
| ภาพนิ่ง |
| |
|
|
| |
|
|
|
| |
|
|
