ค้นหาสมุนไพร  
     
   
   
   
     
 
   
eherb ผลการค้นหา ������������������������������
ผักชีฝรั่ง
Eryngium foetidum L.
 
 
 
 
 
รายละเอียดทางพฤษศาสตร์
 
  วงศ์ Apiaceae
 
  ชื่อวิทยาศาสตร์ Eryngium foetidum L.
 
  ชื่อไทย ผักชีฝรั่ง
 
  ชื่อท้องถิ่น ฮือโปก่อหล่า(กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน), ฮือปุ๊กอลา(กะเหรี่ยงเชียงใหม่), บล้งนาเก่อ(ม้ง), เยี่ยนซี่โยว(เมี่ยน), หอมหน้อย(ลั้วะ), ผักป้อมเป้อ(ไทลื้อ), ผักชีลาว(คนเมือง)
 
  ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ พืชล้มลุก สูงได้ถึง 20 ซม.
 
  ใบ ใบเดี่ยว เรียงแบบกระจุกรอบพื้น แผ่นใบรูปใบหอกกลับ ปลายใบมน ขอบใบหยักซี่ฟัน ฐานใบแผ่แบน
 
  ดอก ดอกเป็นดอกช่อแบบกระจุกแน่น เกิดอยู่บนก้านดอกเดี่ยวยาว (scape) ใบประดับช่อดอก คล้ายใบขนาดเล็กเรียงซ้อนกัน 5-8 ใบ กลีบเลี้ยงสีเขียว กลีบดอกสีขาว เกสรเพศผู้ยาวเหนือกลีบดอกขึ้นมา
 
  ผล -
 
  สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์ - ใบ หั่นเป็นชิ้นเล็กๆโรยใส่แกงหรือยำ เพื่อช่วยให้มีกลิ่น หอม(กะเหรี่ยงเชียงใหม่,กะเหรี่ยงแม่ฮ่องสอน)
ใบ ใช้ประกอบอาหาร เช่น ใส่แกง ยำ(คนเมือง)
ใบ ใช้ใส่ลาบให้มีกลิ่นหอม(ม้ง)
ใบ หั่นใส่ส้มตำเพื่อเพิ่มกลิ่นหอม(เมี่ยน)
ใบ ใช้เป็นส่วนประกอบในอาหาร ช่วยให้มีกลิ่นหอม(ไทลื้อ)
ใบ รับประทานสดกับลาบ หรือเป็นส่วนประกอบของอาหารประเภทต่างๆ เช่น แกง ยำ มีกลิ่นหอม(คนเมือง)
ใบ รับประทานสดกับลาบ หรือนำไปแกง(ลั้วะ)
ใบ ใส่ในแกง ต้มยำ หรือกินสดกับลาบ(ลั้วะ)
 
  อ้างอิง เต็ม สมิตินันทน์,2544. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
 
  สภาพนิเวศ -
 
  เอกสารประกอบ
 
ภาพนิ่ง