| |
วงศ์ |
Lamiaceae |
| |
| |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Mentha sp. |
| |
| |
ชื่อไทย |
ผักอีเรือน |
| |
| |
ชื่อท้องถิ่น |
ด่อมอเรื่อม(ปะหล่อง), หอมด่วนใต้(คนเมือง) |
| |
| |
ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ |
เป็นพืชล้มลุก ลำต้นทอดเลื้อยไปตามผิวดิน ยอดชูช่อขึ้น ลำต้นมีขนสีขาวปกคลุม |
| |
| |
ใบ |
ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรี ปลายใบแหลม ขอบใบหยักมน ผิวใบมันหนา |
| |
| |
ดอก |
ดอกเป็นช่อกระจุกออกตามซอกใบ สีชมพูอ่อน |
| |
| |
ผล |
- |
| |
| |
สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์ |
- ทั้งต้น รับประทานสดกับลาบหรือเป็นส่วนประกอบในอาหาร เช่น ใส่แกง(ปะหล่อง,คนเมือง)
|
| |
| |
อ้างอิง |
เต็ม สมิตินันทน์,2544. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
เกรียงไกรและคณะ. 2551. พืชอาหารและสมุนไพรท้องถิ่นบนพื้นที่สูง ชุดที่ 1 บ้านปางมะโอ. สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องค์การมหาชน). 190 หน้า |
| |
| |
สภาพนิเวศ |
ชอบขึ้นบริเวณที่มีความชื้นสูง แสงแดดรำไร |
| |
| |
เอกสารประกอบ |
|
ผลการค้นหา 
