| |
วงศ์ |
Malvaceae |
| |
| |
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Gossypium sp. |
| |
| |
ชื่อไทย |
ฝ้าย |
| |
| |
ชื่อท้องถิ่น |
ไฮ่เซ่ง(ปะหล่อง), ตะแพเหมาะ(กะเหรี่ยงแดง) |
| |
| |
ลักษณะทาง พฤกษศาสตร์ |
ฝ้ายเป็นไม้พุ่มขนาดกลาง สูง 0.6-1.5 เมตร แตกกิ่งเวียนรอบต้น |
| |
| |
ใบ |
ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปฝ่ามือ มี 5-7 แฉก ก้านใบยาว ใบ ก้านใบและลำต้นมีขนสั้นปกคลุม มีหูใบที่โคนก้านใบ 2 อัน |
| |
| |
ดอก |
ดอกออกที่ข้อเหนือโคนใบ มีกลีบเลี้ยงเป็นแฉกๆ และลึก รูปร่างสามเหลี่ยม มี 3 กลีบ กลีบดอกสีขาวนวลถึงสีเหลือง มี 5 กลีบ เรียงซ้อนกัน โคนกลีบสีม่วง เกสรเพศผู้จำนวนมาก มัดรวมกันเป็น 1 มัด |
| |
| |
ผล |
ผลฝ้าย เรียกสมอฝ้าย เป็นผลแห้ง แตกได้ ภายในมีปุยฝ้ายสีขาว หยาบ และปุยติดเมล็ดแน่น ในชุมชนมีฝ้าย 2 ชนิด คือ ฝ้ายแกนแพ มีลักษณะปุยฝ้ายทั้ง 3 แกน ไม่แตกหรือแยกออกจากกัน และฝ้ายขี้หนู ที่มีลักษณะเนื้อในเมล็ดคล้ายเม็ดขี้หนู
|
| |
| |
สรรพคุณ / การใช้ประโยชน์ |
- ใบอ่อน รับประทานสดกับน้ำพริก(กะเหรี่ยงแดง)
- ปุยที่เมล็ด ใช้ยัดหมอน และที่นอน หรือใช้แทนสำลี(ปะหล่อง)
ใยจากผล นำไปทอผ้า(กะเหรี่ยงแดง) |
| |
| |
อ้างอิง |
เต็ม สมิตินันทน์,2544. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้, กรุงเทพฯ.
|
| |
| |
สภาพนิเวศ |
- |
| |
| |
เอกสารประกอบ |
|
ผลการค้นหา 
